ေဒသခံတို႔ အမည္ေပးခဲ့သည့္ ေက်ာက္အေခၚမ်ား

ပတၱျမား
ျပဒါးဓါတ္မ်ား ကိန္းေအာင္းရာမွ ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ျပဒါးမ်ား ဟု ေခၚရာမွေနၿပီး ေနာင္တြင္ ပတၱျမားဟု အမည္တြင္လာသည္ဟု ေျပာဆိုၾကသည္။

နီလာ
ေရွးက ေက်ာက္ထြက္ႏွဳန္းမ်ားၿပီး ေက်ာက္မ်ားအလြန္ေပါရာ အနီေရာင္ပတၱျမားမွသာ တန္ဖိုးထားၾကသည္။ အျပာေရာင္ေက်ာက္မ်ားထြက္လာလွ်င္ '' နီလိုက္ပါေတာ့လား၊ နီလာပါေတာ့လား၊ " ဟု ေျပာဆိုၾကရာမွ အျပာေရာင္ေက်ာက္ကို နီလာဟု ေခၚဆုိၾကျခင္းျဖစ္သည္။

အညံ့
ပတၱျမားေက်ာက္ကဲ့သို႔ပင္ အေရာင္တူတူထြက္ေသာ္လည္း ပတၱျမားေက်ာက္ထက္ မာဆင့္ နိမ့္သည္။ အနီေရာင္ခ်င္းတူေသာ္လည္း ပတၱျမားထက္ ည့ံသျဖင့္ အည့ံေက်ာက္ဟု အမည္တြင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

နတ္ေသြးေက်ာက္
အည့ံပန္းအမ်ိဳးအစားျဖစ္ၿပီး သဘာ၀အတိုင္း ရွစ္ေထာင့္ပံုသ႑န္အညီရွိကာ ၾကည္လင္ေတာက္ပေသာ သဘာ၀အေရာင္လည္း ရွိပါသည္။ လူတို႔ျပဳလုပ္ထားသည္ထက္ပင္ သဘာ၀တြင္းထြက္က ပိုလွေနသျဖင့္ နတ္တို႔ဖန္ဆင္းေပးသည့္ေက်ာက္ (နတ္တို႔ေသြးထားေပးသည့္ ေက်ာက္) ဟု ေခၚရာမွနတ္ေသြးေက်ာက္ဟုအမည္တြင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ေျပာင္ေခါင္းစိမ္း
ျမန္မာတစ္နိဳင္ငံလံုးမည္သည့္ေနရာမွမထြက္ဘဲ မိုးကုတ္တြင္သာထြက္ရွိသည္။ မိုးကုတ္ၿမိဳ႕တြင္လည္း ေျပာင္ေခါင္းေဒသတစ္၀ိုက္တြင္သာ ထြက္ရွိျခင္း၊ ေက်ာက္၏သဘာ၀အေရာင္မွာ အစိမ္းေရာင္ျဖစ္ျခင္းတို႔ကို အစြဲျပဳၿပီး ေျပာင္ေခါင္းစိမ္းေက်ာက္ဟု ေခၚၾကသည္။

ထာပြဲ
ေရွးက ေက်ာက္မ်ားေပါမ်ားလွသျဖင့္ ေက်ာက္ျပရာတြင္ " ထာ " ေခၚ ေၾကးလင္ဗန္းႀကီးမ်ားတြင္ ထည့္ၿပီး ျပသရသည္။ ထို ထာ ေခၚ ေၾကးလင္ဗန္းကို အစြဲျပဳၿပီး ထာပြဲဟုေခၚဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
(ထာပြဲ = ေက်ာက္မ်က္ရတနာ အေရာင္းအ၀ယ္ျပဳလုပ္ရာေနရာ)